Gezinssamenstelling
Sophie (18 jaar) en Milan (21 jaar)
Situatie
Sophie mist steeds vaker lessen. De afgelopen maand is ze 20% van de tijd afwezig geweest. Haar houding in de klas is veranderd: ze zit achterin, maakt weinig oogcontact en reageert kortaf als een docent haar iets vraagt. Haar cijfers dalen en deadlines worden steeds vaker gemist. Wanneer ze in de klas zit, lijkt ze afwezig en betrokkenheid bij de lesstof ontbreekt.
De afgelopen weken hebben drie docenten blauwe plekken op Sophie’s pols, onderarm en op haar wang gezien. Wanneer iemand haar ernaar vraagt, lacht ze ongemakkelijk en trekt ze haar mouwen over haar handen. “Ik ben gewoon onhandig,” zegt ze. In de pauzes is ze minder aanwezig en haar contact met vriendinnen neemt af. Ze schrikt als iemand onverwacht tegen haar praat of haar per ongeluk aanraakt.
Haar gedrag rondom haar telefoon valt steeds meer op. Ze verbergt haar scherm als iemand meekijkt en reageert nerveus op inkomende berichten. Wanneer een klasgenoot per ongeluk haar telefoon aanstoot en deze op de grond valt, raapt ze hem haastig op en zegt geïrriteerd: “Blijf eraf!” In de klas wordt ze rusteloos als ze haar telefoon niet kan controleren en werpt ze voortdurend blikken op haar tas of jas.
Een docent vraagt haar hoe het met haar gaat, maar ze ontwijkt de vraag en zegt dat ze gewoon veel aan haar hoofd heeft. Als de docent doorvraagt, kijkt ze stilletjes naar de grond en zegt niets meer.
Tegen een vriendin zegt ze dat Milan heel veel van haar houdt en dat hij wilt dat ze dat voor hem bewijst door thuis te blijven en niet met vriendinnen om te gaan. Als zij niet luistert, pakt hij haar soms hard vast. Dit is de afgelopen drie weken 4x gebeurt.
Ondertussen groeit Milans ongeduld. Wanneer Sophie niet snel genoeg reageert op zijn berichten, raakt hij gefrustreerd. Hij herinnert haar eraan dat een relatie draait om loyaliteit en respect. Wanneer hij het gevoel krijgt de controle te verliezen, grijpt hij hardhandiger in. Hij pakt haar arm stevig vast en zegt: “Waarom maak je het me zo moeilijk? Ik doe alles voor je, en jij gedraagt je alsof ik je niets beteken.”
Vragen
- Stap 1. Welke signalen heb je in kaart gebracht?
- Stap 2. Ga je overleggen met deskundig professional, aandachtsfunctionaris en/of Veilig Thuis?
- Stap 3. Ga je in gesprek met betrokkene(n)? Zo ja, waarover?
- Stap 4. Ga je de onveiligheid met het afwegingskader wegen? Zo ja, wat komt uit de weging?
- Stap 5. Neem je een besluit tot hulp organiseren en melden bij Veilig Thuis? Zo ja, welk besluit?
- Leg je informatie vast in het dossier?